Початкова сторінка

Михайло Грушевський

Енциклопедія життя і творчості

?

2. Кам’янець-Подільський, 1374 р.

Михайло Грушевський

Юрій і Олександр Коріатовичі надають ґрунти і права міщанам, спровадженим до Камінця, 7 січня 1374 р. (В скороченні).

Jurego Kuriatowicza kniazia podolskiego у brata iego kniazia Alexandra.

Ktho na then list weizrzi, yzessmy prziszwaly k szobie mieszczani do Camienieczkiego miasta a daliszmi wolią na 20 liath, a dwiesczie lanow daliszmy ku miastu a miedzi Muxą у Bahawiczą od tarnawskiey drogi lasz od Korowi ziemię the asz do Dniestru daliszmy k miastu tham ym lany wimierzicz; у daliszmy rzeki brzeg Niestra od vsczia Muxe asz do vsczia Bahawicze; a yeszcze krom thego dalisymy k miastu pastwi wigon od mieiskiei krinycze do Muxe, a Muxa dolem do xiezich niw. A kiedi wolią wissiędzą, miesczanie maia dawacz od lanow po 20 grossi szirokich plathu.

A sządzicz szie ym przed swem prawem, przed swemi raiczamy, a woiewodzie nie trzeba szie w tho wstejpowacz nicz. Y iesli bendzie ktori boyarzin albo słuzebnik knazi albo ziemianin uczini ktorą wine w miesczie, у s tei winy dostoien bendzie smierczi, miesczanow nye karzacz go w kziązecze karanie na zamek, niechaize szam knyasz karze swoie lyudzie. Iesli bendzie knyasz, ziemianin albo dworzanin miecz bendą sząd z miesczaninem, tedi sandzicz woiewodzie z woithem.

Bendzie li winowath kniasz, dworzanin, albo ziemianin, niechaize woiewoda bierze winę na kniazich liudziach, a yesli bendzie miesczanin winowath, tedi woith wine wozmie.

A czo kolwiek win będzie wszitkich, przeidzie woitowi trzeczia czescz winy, a dwie czesczi wini tho kniasz daie ku miastu na pomocz. A iatki sukienne у kramne у szewcze у chliebne, rzeznicze у laznią – tho kniasz odpuscziel к miastu: czo przeidzie kolwiek pieniedzi s tego – tho miasto nalozicz ma mieszczanom mocznicz miasto dlia szebie; ieslibi miesczanie nye chcziely budowacz miasta themi pieniedzmi, thedi thei pieniadze od miesczan zasz maia bicz dane kniazowi w skarb.

A czo kolwiek szie stanie po grzechu, czego Boze nie dai – asz ktori czlowiek bozim przepusczeniem umrze у z domem wszistek у s zoną, woithovi у miesczanom dzierzecz then dom rock у sze[s]cz niedziel, a nycz s tego domu nie russacz, asz sie naidzie przyrodni iakys iego plemienia; za then rok у za sze[s]cz niedziel yesli szie nie naydzie nikt iego pokolienia, thedi then dom dacz kniazu: tho na yego woly bendzie – kogo zechcze, thego w then dom possadzi. A wissiedzawszi wolia 20 lath miesczanie maią dawacz plath. A woith у miesczanie maią mnye kniazu sprziyacz і bicz sprawiedliwemi у wiernemy, a z woiewodą у z boiari у z dworzani bicz s nimi wespol prze zlim у przi dobrim, у maią bicz pomoczniczi у vcznikiem у slowem у prziyaznia у moczą у rada besz wszeliakiei chitrosczi.

Piszan then list na zamku w Camienczu 1374 od bozego narodzenia miessiacza luthego 7 dnia w dzien s. Jana Krcziczielia.

Jacobus Chaczinski consul camenecensis accepit litteras superius scriptas.

З ревізії прав 1564 p. – Литовська метрика Московського архіву Міністерства справедливості, IV. В., кн. 17, с. 44. Ся грамота звісна в повнішій формі з пізніших копій – див.: Молчановский, Очерк известий о Подольской земле, с. 208 – 209 (в них датується вона 7/ХІ або 7/ІІ, але треба «лютий» розуміти як «січень»).


Примітки

Юрій і Олександр Коріатовичі надають ґрунти і права міщанам, спровадженим до Камінця, 7 січня 1374 р. (В скороченні) – нещодавну републікацію документа див.: Jureczko A. Dokument lokacyjny Kamieńca Podolskiego // Kamieniec Podolski. Studia z dziejόw miasta і regionu / Red. F.Kiryk. – Krakόw, 2000. – S. 61 – 62.

…датується вона 7/ХІ або 7/ІІ, але треба «лютий»розуміти як «січень «) – Януш Куртика виступив із критикою датування, яке запропонував М.Грушевський. Він датував цей документ 24 лютим 1374 p., вважаючи, що була застосована латинська система датування документа (24 лютого у 1374 р. припадало на свято «Invencio capitis S. Joannis Baptistae» у п’ятницю – feria 6-а), а при перекладі з руської мови та вписі до книг «ревізії листів» 1564 р. виникла помилка, див.: KurtykaJ. Repertorium podolskie. Dokumenty do 1430 r. // Rocznik Przemyski. – Przemyśl, 2004. – T. XL. – Z. 4: Historia. – S. 148.

Подається за виданням: Грушевський М.С. Твори у 50-и томах. – Львів: Світ, 2005 р., т. 7, с. 144 – 145.