XXI. «Boze łaskawy»
Михайло Грушевський
Подобенъ: Роже слѣчная
Boze łaskawy, przymi płacz krwawy vpadaiących ludzi:
Sercem wzdychamy, łzy wylewamy, niech prozba łaskie wzbudzi! (2)
Polska korona, wielce strapiona, zebrze twoiey litosci:
Z iedneyze matki niezgodne dziatki szarpaią iey wnętrznosci.
A nieprzyjacioł wzioł, sobie nacioł – ach! Nieszczęsliwa dola!
Так znamienite R(ze)czy Pospolitey poczynił dzikie pola!
Jusz niemasz dawnych kawalerow sławnych, ręka poganska znosi…
Młudz sie dostała, у to nie cała: smierc rano zniwo kosi… (34 v.)
Ani gromada, ani ludzka rada, płacz wygrawa w potrzebie…
Serce truchleie, szabla tęjpieie, gdy, Boze, niemass ciebie!
Najwyzszy Panie, mocny hetmanie, ty sam nas racz zahowac!
Vlicz te rany, day poządany tu pokoy matce swoiey!
Bądz tarcza dzięna у nocna, połoz granice złemu!
Dlugą czekamy – day poządany pokoy dziedzistwu swemu.
Примітки
Подається за виданням: Грушевський М.С. Твори у 50-и томах. – Львів: Світ, 2004 р., т. 6, с. 198 – 199.